چرا؟ زيرا بيشتر ايشان از ديدن آن هراس دارند و مى‌ترسند، مبادا با پيشينه‌هاى فكرى و رسوبات سنّتى آنها تعارض يابد، مى‌ترسند كه مبادا با انديشه‌هاى جامعه و محيط آنها تعارض پيدا كند لذا به آن نزديك نمى‌شود و هرگاه حق به او نزديك شود ديده برهم مى‌نهد از اين رو بايد به شجاعت فهم، آراسته گرديم و زمانى كه مى‌خواهيم به محدوده تدبّر وارد شويم بايد حق را از هر چيزى بالاتر بدانيم حال چه با انديشه‌هاى گذشته ما معارض باشد و يا با افكار مردم تناقض داشته باشد بايد اعتراف كنيم كه از آن پيروى خواهيم كرد، زيرا تنها با اين روحيه شجاعت است كه مى‌توانيم به كشف حقايق نايل آييم.

آراء مفسّران پيرامون يك آيه نبايد ما را از تدبّر دوباره در معناى آن باز دارد، زيرا چه‌بسا آنها نسبت به مفهوم يا بخشى از مفهوم آن يا مفهومى كه با آن سازگارتر است آگاهى نيافته‌اند.

تدبّر و سياق قرآن‌

سياق (تناسب) در بيان واقعيت علمى قرآن نقش بسزايى دارد، زيرا قرآن ارتباط آيه را با آيه ديگر دقيقاً در نظر مى‌گيرد، آيات و حتّى كلمات يك آيه به آيات ديگر نمى‌پيوندند مگر اينكه رابطه علمى و يا رابطه تربيتى وجود داشته باشد:

1- رابطه علمى‌

قرآن واقعيت ارتباط يك حقيقت را با حقيقت ديگر منعكس‌