پنهان آن قدرت بسيارى در اختيار فرد مى‌گذارد.

قرآن كريم و عوامل اثبات مفاهيم آن‌

ثبوت و پايدارى زبانى و لغوى كه مى‌توانيم در فهم قرآن كريم بدان تكيه كنيم كدام است؟

ما در قرآن كريم سه نوع عوامل اصلى اثبات مفاهيم مى‌يابيم كه عبارتند از: زبان، سياق و تفسير.

الف- زبان‌

با توجّه به آن كه زبان عربى فراگيرترين، دقيقترين و زيباترين زبانهاست زيرا براى هر حقيقت لفظ قريبى در اختيار مى‌نهد كه كاملًا با آن مناسبت دارد و با توجّه به آن كه عرب براى هر تحوّل و پديده جديدى كه ظهور مى‌كند لفظ خاصى وضع مى‌كند و آن حقيقت را در جامه اين تحوّل القاء مى‌كند، برغم همه اين مسائل، كلمات عربى را ابهامى در برگرفته كه رسايى لفظ و پرتوهاى آن‌را از ميان مى‌برد وحتّى خود عربها آن احساس لطيف را- براى مثال- در تفاوت بين معناى «قرب» و «اقترب» يا «فكر» و «افتكر» ندارند، و تقريباً تفاوت دو كلمه «سار» و «سارب» يا «دلك» و «اولج» و نظاير آن را در نمى‌يابند.

دليل چنين امر عبارت است از:

اوّل- كاربرد زياد الفاظ در غير مفاهيم ادبى آن، براى مثال هنگامى كه يك عرب كلمه «قرب» را در محدوده كلمه «اقترب» يا كلمه‌