سخاوت

خطیب بغدادی می‌نویسد: «[امام کاظم] با سخاوت و کریم بود. اگر با خبر می‌شد کسی از او بدگویی کرده است، کیسه‌ای شامل هزار دینار برای او می‌فرستاد. [همیشه] کیسه‌هایی به مبلغ دویست، سیصد تا چهار صد دینار میان نیازمندان مدینه تقسیم می‌کرد. هدایای موسی بن جعفر علیه‌السلام چنان بود که افراد بی‌نیاز می‌شدند.» ابن حجر نوشته است: « [موسی بن جعفر علیه‌السلام] خداپرست‌ترین، داناترین و سخی‌ترین مردم زمان خود بود.» [1] . علامه مناوی در الکواکب الدریه [2] و ابن صبان در اسعاف الراغبین [3] نوشته‌اند: «خداپرست‌ترین مردم زمان خویش و از بزرگ‌ترین دانشمندان و با سخاوت‌ترین بود.» علامه یافعی یمنی نیز در مرآة الجنان آورده است: «[او] با سخاوت و کریم بود.» [4] شمس الدین ذهبی نیز می‌نویسد: «صالح، خداپرست، بخشنده، بردبار و دارای قدر و منزلت فراوان بود.» [5] .