یاد کردن امام جواد از مصیبت حضرت زهرا

از زکریا بن آدم روایت شده که گفت:
یک وقت من در حضور حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام بودم، در آن موقع حضرت امام محمدتقی علیه‌السلام را که چهار سال داشت نزد امام رضا علیه‌السلام آوردند. حضرت جواد علیه‌السلام نشست و سر خود را متوجه آسمان کرد در حالی که غرق تفکر بود. حضرت رضا علیه‌السلام به وی فرمود: فدایت شوم، برای چه از آن موقع که نشسته‌ای تاکنون در تفکر هستی؟
امام جواد علیه‌السلام گفت: برای آن ظلم و ستمی که در حق مادرم حضرت زهرا علیهاالسلام شده. به خدا قسم که من جسد آن دو نفر را خارج می‌کنم و می‌سوزانم و خاکسترشان را به دریا می‌ریزم.
حضرت رضا علیه‌السلام آن برگزیده‌ی خدا را در بغل گرفت و بین دو چشم او را بوسید و فرمود: پدر و مادرم فدای تو، تو شایسته‌ی مقام امامت هستی. [1] .