نذر کردن روزه

کلینی آورده است:
از علی بن مهزیار، روایت شده که گفت: بندار، از طایفه ادریس در نامه ای به امام جواد علیه السلام نوشت: ای آقای من! نذر کرده ام که هر روز شنبه را روزه بگیرم، اگر نتوانم روزه بگیرم، چه کفاره ای به گردن دارم؟ نوشته حضرت در جواب او را چنین خواندم: روزه نذر را بدون دلیل، ترک مکن و این روزه، در حال سفر و بیماری ساقط است، مگر اینکه قصد کرده باشی که در سفر و بیماری هم روزه بگیری و هرگاه آن را بدون دلیل، افطار کردی، بابت هر روز به هفت فقیر و بینوا صدقه بده، از خدای متعال توفیق اعمالی را که مورد علاقه او و موجب خشنودیش می باشد، خواستاریم. [1] .