معرفی صاحبان نامه‌های ناشناس و خبرهای غیبی

داود بن قاسم جعفری می‌گوید: سه کاغذ به من داده بودند که به سه نفر بدهم ولی عنوانها نوشته نشده بود و من غمگین بودم که چکار بکنم و نمی‌دانستم که از کیست و به چه کسی باید داد. در این اثنا به خدمت امام جواد علیه‌السلام رسیدم. آن حضرت فرمود: «آن کاغذها را بیرون بیاور.»
چون بیرون آوردم هر یک را نشان داد که از فلان است و فلان نوشته است و در مورد سومی فرمود که: سیصد دینار هم داده است که به فلان شخص که از پسرعموهایش می‌باشد بدهی.»
گفتم: «فدای تو شوم! چنین است.»
حضرت فرمود: «چون زر را به او خواهی داد خواهد گفت که به من کسی را معرفی کن که فلان متاع را برای من بخرد؛ پس نشانش بده.»
چون به آن مرد برخوردم و زر را به او دادم، همان خواهش را از من نمود و نیز به او کمک نمودم.
همچنین در آن راه، شترداری از من تقاضا کرده بود که: «اجازه بگیر تا من به خدمت آن حضرت برسم و مطلبی که دارم خدمت ایشان عرض نمایم.»
چون به محضر امام جواد علیه‌السلام رسیدم سفره‌ای در میان بود و جمعی حاضر بودند و من فرصت نکردم که تقاضای آن شتردار را به عرض برسانم.
در بین خوردن غذا، امام جواد علیه‌السلام فرمود: «برو و فلان شتردار را که از فلان جا آمده بیاور که مطلبی دارد.» [1] .