مناجات با خدا برای نادیده گرفتن لغزشها

خدایا! امید به وسعت رحمتت زبان مرا به درخواست نادیده گرفتن از لغزشهایم باز نمود، و آرزومندی برای گذشته و مدارا نمودنت مرا برای درخواست امنیت و بخششت ترغیب کرد.
پروردگارا! و گناهانی مرتکب شده‌ام که در معرض انتقامجوئی قرار گرفته، و خطاهایی انجام داده‌ام که دیده‌های نابودی بر آن نظر افکنده است، من به سبب آنها بر اساس عدالتت سزاوار عذابهای دردناک شده، و به سبب ارتکاب آنها شایسته‌ی عقاب نابود کننده می‌باشم، و می‌ترسم که این عوامل موجب به عقب انداختن اجابت دعاهایم شود و با باطل ساختن درخواستهایم و زائل ساختن عوامل رغبتم، - به خاطر آنچه سنگینی آن پشتم را شکسته و به تنهایی حمل نمودن آن مرا به رنج انداخته است - مرا از انجام خواسته‌هایم دور دارد.
پروردگارا! آنگاه به بردباری‌ات از خطا کنندگان، و بخششت از گناهکاران، و رحمت نمودنت به نافرمایان نظر افکندم، از این رو با اعتماد به تو روی آوردم، در حالیکه بر تو توکل نموده و جانم را در پیشگاهت بر زمین افکندم، اندوهم را نزد تو شکایت نمودم، و آنچه شایسته‌ی آن نیستم و سزاوار آن نمی‌باشم، یعنی برطرف شدن اندوه و زدودن غمم را از تو درخواست کردم، و ای مولایم در آن هنگام از تو خواستار نادیده گرفتن لغزشهایم بوده و به تو اعتماد کامل دارم.
خدایا! پس بر من منت گذار بر گشایش عطا کردن، و بر من منت نه به خروج آسان از مشکلات، و به رأفت و مهربانی‌ات مرا به سوی حقیقت رهنمون باش، و به قدرتت مرا از راه انحرافی دور گردان، و به چشم‌پوشی‌ات مرا از زندان مشکلات آزاد ساز، و به رحمتت مرا از اسارت آن رها ساز، و بر من به خشنودی‌ات منت گذار، و به احسانت بر من بخشش نما.
و لغزشم را نادیده گیر، و در مشکلاتم گشایش عنایت کن، و به اشک دیده‌هایم رحم نما، و دعاهایم را پوشیده مدار، و با نادیده گرفتن پشتم را محکم و نیروی دوباره به آن ببخش، و امورم را به آن اصلاح گردان، و عمرم را به آن طولانی نما، و در روز محشور شدن و بیرون آمدن از قبر مرا مشمول رحمتت قرار ده، به درستی که تو بخشنده و بزرگواری، آمرزنده و مهربانی.
دعاؤه فی المناجاة بالاستقالة
اللهم ان الرجاء لسعة رحمتک انطقنی باستقالتک، و الأمل لاناتک و رفقک شجعنی علی طلب امانک و عفوک. ولی یا رب ذنوب واجهتها اوجه الانتقام، و خطایا قد لاحظتها اعین الاصطلام، واستوجبت بها علی عدلک الیم العذاب، و استحققت باجتراحها مبیر العقاب، و خفت تعویقها لاجابتی، و ردها ایای عن قضاء حاجتی، بابطالها لطلبتی و قطعها لاسباب رغبتی، من اجل ما قد انقض ظهری من ثقلها، و بهظنی من الاستقلال بحملها.
ثم تراجعت رب الی حلمک عن الخاطئین و عفوک عن المذنبین و رحمتک للعاصین [1] ، فاقبلت بثقتی متوکلا علیک، طارحا نفسی بین یدیک، شاکیا بثی الیک، سائلا ما لا استوجبه من تفریج الهم، و لا استحقه من تنفیس الغم، مستقیلا [2] لک ایای، واثقا مولای بک.
اللهم فامنن علی بالفرج، و تطول علی بسهولة المخرج [3] ، و ادللنی برأفتک علی سمت المنهج، و ازلقنی [4] بقدرتک عن الطریق الأعوج، و خلصنی من سجن الکرب باقالتک، و اطلق اسری برحمتک، و تطول علی برضوانک، و جد علی باحسانک.
و اقلنی عثرتی، و فرج کربتی، و ارحم عبرتی و لا تحجب دعوتی، و اشدد بالاقالة ازری، و قو بها ظهری، و اصلح بها امری، و اطل بها عمری، وارحمنی یوم حشری و وقت نشری، انک جواد کریم، غفور رحیم.