فضل الله روزبهان خنجی اصفهانی

وی (927 هـ) در شرح صلوات امام جواد علیه‌السلام می‌نویسد:
«اللهم صل و سلم علی الإمم التاسع، الاواب السجاد الفائق فی الجود علی الأجواد مانح العطایا و الاوفاد لعامة العباد. ما حی الغوایة و العناد، قامع أرباب البغی و الفساد، صاحب معالم الهدایة و الإرشاد الی سبل الرشاد، المقتبس من نور علومه الافراد من الأبدال و الأوتاد أبی‌جعفر محمد التقی الجواد ابن علی الرضا، ساکن روضة الجنة بأنعم العیش، المقبور عند جده بمقابر قریش».
«بار خدایا! درود و صلوات فرست بر امام نهم، آن حضرت باز گردنده است به خدای تعالی در هر امری از امور و بسیار سجده کننده است اشاره است به کثرت عبادت آن حضرت، چنانچه روایت کرده‌اند که بعد از امام زین‌العابدین از ائمه، هیچ کس به کثرت عبادات آن حضرت نبوده، و در بخشش بر همه‌ی بخشندگان فایق و غالب است و روایت کرده‌اند که آن حضرت در عطا و بخشش سرآمد روزگار بود تا آنجا که او را «جواد» لقب کرده‌اند. بحر از عطای او قطره و باران از کرم او بهره داشت. پناه ضعیفان و ملاذ سائلان در وقت حاجات بود.
آن حضرت از برای عامه بندگان خدای تعالی بخشنده عطیه‌ها و بخششهاست (و این اشاره به عموم عطای آن حضرت است، چنانچه روایت کرده‌اند که هرگز آستانه‌ی آن حضرت از سائلان و حاجتمندان خالی نبود و هیچ آفریده از درگاه احسانش محروم نمی‌گشت.
آن حضرت محو کننده‌ی گمراهی و عناد است و بر کننده‌ی صاحبان ظلم و فساد است. (روایت کرده‌اند که چون مأمون خلیفه، آن حضرت را داماد خود ساخت، همیشه آن حضرت را در مجلس خود حاضر می‌ساخت و با طوایف و ارباب مذاهب مختلفه در حقایق اعتقادات و مشکلات علوم بحث می‌کرد و حجت‌های آنان را قلع و قلمع می‌کرد و تمام طوایف از آن حضرت استفاده می‌نمودند و مأمون در تعظیم و توقیر آن حضرت دقیقه‌ای فرو گذار نبود. روایت کرده‌اند که نوبتی دختر مأمون نزد او آمد و از آن حضرت شکایت نمود، مأمون به دختر خود گفت که تو راضی نیستی که من تو را به بهترین خلایق از لحاظ حسب و نسب تزویج کردم؟
و آن حضرت صاحب نشانه‌های راهنمائی و ارشاد به راههای راستی و صلاح است. و اقتباس کننده از نور علوم او افراد از ابدال و اوتاد است. کنیت او «ابوجعفر» و یکی از القابش «جواد» است و دیگر از القابش «تقی» است یعنی پرهیزکار و اگر چه تمامی ائمه‌ی معصومین علیهم‌السلام در کمال تقوا بوده‌اند اما آن حضرت بدین وصف عظیم شهرت زیادی داشته است. آن حضرت ساکن روضه‌ی بهشت در کمال آسایش است و در قبرستان قریش در کنار مرقد مطهر حضرت امام موسی کاظم علیه‌السلام مدفون است و آن روضه‌ای است مشهور و قبه‌ای است متلألی از بها و نور و جنتی است از نعیم فیض الهی معمور».
«اللهم صل علی سیدنا محمد و آل سیدنا سیما الإمام السجاد محمد التقی الجواد» [1] .