طلب توبه

اللهم انی قصدت الیک باخلاص توبة نصوح و تثبیت عقد صحیح و دعاء قلب قریح و اعلان قول صریح.
اللهم فتقبل منی مخلص التوبة و اقبال سریع الاوبة و مصارع تخشع الحوبة، و قابل رب توبتی بجزیل الثواب و کریم المآب و حط العقاب و صرف العذاب و غنم الایاب و ستر الحجاب.
بارالها با توبه‌ی خالص و صحیح و با عقیده‌ی ثابت و درست و با دعای دل دردمند و با اعلان قول صریح قصد پیشگاه تو را کرده‌ام.
خدایا از من توبه‌ی خالص و زود به سوی تو رو آوردن و از ترس گناه به خاک افتادن‌ها را قبول کن.
پروردگارا توبه‌ی مرا به پاداش فراوان و سرانجامی نیکو و ریزش عقوبت گناهان و برگردانیدن عذاب و غنیمت بازگشت به درگاه تو و پرده پوشی گناهانم مقابله کن.
و امح اللهم ما ثبت من ذنوبی و اغسل بقبولها جمیع عیوبی و اجعلها جالیة لقلبی، شاخصة لبیرة لبی، غاسلة لدرنی، مطهرة لنجاسة بدنی، مصححة فیها ضمیری، عاجلة الی الوفاء بها بصیرتی. و اقبل یا رب توبتی فانها تصدر من اخلاص نیتی، و محض من تصحیح بصیرتی و احتفالا فی طویتی و اجتهادا فی نقاء سریرتی و تثبیتا لانابتی و مسارعة الی امرک بطاعتی.
بارالها آنچه از گناهان من در نامه‌ی اعمالم ثبت شده محو گردان و با قبول توبه‌ام تمام عیوب مرا بشوی و آن را موجب روشنی دل و شاخص دیده‌ی عقل و شوینده‌ی چرک و پاک کننده‌ی پلیدی بدن و تصحیح کننده‌ی ضمیر من قرار بده و بصیرت مرا در مورد وفای آن معجل گردان.
پروردگارا و توبه‌ی مرا که از خلوص نیت من صادر می‌شود و محضی از درست کردن بصیرتم و اجتماعی در اندرون وجدانم و کوششی در پاکی باطنم و پایداری برای بازآمدن و شتافتن به سوی فرمانت به اطاعتم باشد بپذیر.
و اجل اللهم بالتوبة عنی ظلمة الاصرار و امح بها ما قدمته من الاوزار واکسنی لباس التقوی و جلابیب الهدی، فقد خلعت ربق المعاصی عن جلدی و نزعت سربال الذنوب عن جسدی مستمسکا رب بقدرتک مستعینا علی نفسی بعزتک مستودعا توبتی من النکث بخفرتک معتصما من الخذلان بعصمتک مقارنا به لاحول و لاقوة الا بک.
بارالها با این توبه‌ی من تاریکی اصرار بر گناهان را از من بزدای و گناهانی را که پیش از این کرده‌ام محو کن و لباس تقوی و جامه‌ی هدایت بر من بپوشان که من بند معاصی را از دست و پایم بگشودم و جامه‌ی گناهان را از تن خود درآوردم در حالی که پروردگارا به رشته‌ی قدرت تو چنگ زده و از عزت و نیروی تو بر نفس خود یاری می‌طلبم با سپردن توبه‌ام از پیمان شکنی به حمایت تو و با چنگ زدن به رشته‌ی عصمت تو از خواری با قرین نمودن این سخن که نیست جنبش و نیروئی جز به تو.