سخن درباره خیران خادم قراطیسی

شیخ طوسی گفته است:
خیران خادم قراطیسی در حدیثی گفت: در زمان امام جواد علیه السلام، حج گزاردم و جویای خدمتکاری که مورد توجه حضرت بود، شدم و از او خواستم وسیله دیدار حضرت را برایم فراهم سازد، وقتی به مدینه رسیدیم، به من گفت: مهیا شو که می خواهم خدمت امام جواد علیه السلام برسم. من هم با او همراه شدم، وقتی در خانه حضرت رسیدیم، به من گفت: تو در سکویی (که مخصوص فروش کالا است) بمان و خودش، اجازه گرفت و داخل خانه شد، چون مدتی گذشت و خبری از وی نیامد، بر در خانه رفتم و سراغش را گرفتم، به من گفتند: از خانه، بیرون آمده و رفته است و من، حیران و سرگردان شدم که ناگهان، خدمتکاری بیرون آمد و به من گفت: تو خیرانی؟ عرض کردم: آری، گفت: بیا داخل، داخل شدم و دیدم امام جواد علیه السلام، بر روی سکویی که زیر انداز ندارد، ایستاده است، در این حال، جوانی آمد و سجاده ای آورده، بر روی سکو گشود و حضرت نشست، وقتی به حضرت نگاه کردم، از هیبتش بیمناک شدم و رفتم که بدون پلکان، بر روی سکو بروم، ولی حضرت جای پلکان را نشانم داد و بالا رفتم و سلام دادم، حضرت جواب سلامم را داد و دست مبارکش را به طرف من دراز کرد، دستش را گرفتم و بوسیدم و بر سر و صورتم کشیدم، با دستش مرا نشانید و از بیمی که داشتم، آن را رها نمی کردم و حضرت نیز - صلوات خدا بر او باد - دست خود را در دست من، رها کرده بود.
وقتی آرام شدم، رهایش کردم و او احوال مرا پرسید و من بهاد سفارش ریان بن شبیب افتادم، لذا به حضرت عرض کردم: دوستدار شما ریان پسر شبیب خدمت شما سلام رساند و خواهش کرد که برای او و فرزندش دعا کنید، پس برای او دعا کرد، ولی برای فرزندش دعا نفرمود، سخن خود را تکرار کردم، اما حضرت برای ریان دعا کرد، نه برای فرزندش، برای سومین بار، سفارش ریان را باز گفتم، این بار نیز حضرت، فقط برای ریان، دعا فرمود نه برای فرزندش. از جا بلند شدم و خداحافظی کردم، وقتی نزدیک در رسیدم، شنیدم که چیزی فرمود، متوجه سخنانش نشدم، از خدمتکار که پشت سرم آمد، پرسیدم: سرورم، به هنگام برخاستن چه سخنی فرمود؟ خدمتکار گفت: حضرت چنین فرمود: این کیست که می خواهد از پیش خود به هدایت برسد؟ او فرزندی، در سرزمین کفر است و چون از آنجا در آید، به بدتر از کفار ملحق می شود و هرگاه خدای متعال بخواهد، هدایتش می کند. [1] .