سخن امام در کودکی

مسعودی نقل کرده است:
که بنان بن نافع گفته است: در خدمت امام هشتم عرض کردم: فدایت شوم! جانشین شما کیست؟ حضرت به من فرمود: ای پسر نافع! از این در، کسی در آید که امامت را از من به ارث خواهد برد؛ چنانکه من از امام پیش از خود به ارث بردم؛ او حجت خدای متعال پس از من است؛ من در همین اندیشه بودم که امام جواد علیه السلام بر ما داخل شد و تا چشمش به من افتاد، به من فرمود: ای پسر نافع! آیا تو را با سخنی خشنود سازم؟ ما گروه امامان، چنان هستیم که هرگاهکی از ما، در رحم مادر جای می گیرد صداها را به مدت چهل روز از شکم مادر می شنود و چون، چهار ماه را در شکم مادر سپری کرد، خدای متعال موانع (مساوی پرده های) زمین را از او بر می دارد و هر آنچه به وی دور است، برایش نزدیک می شود تا جایی که حتی جریانک قطره باران مفیدا مضر، بر وی پنهان نمی ماند و بی گمان گفتگوی تو با پدرم ابوالحسن، راجع به حجت دوران و امام زمان بعد از او بود و آن کسی که پدرم به تو معرفی کرد، حجت خدا بر تو است. در این هنگام عرض کردم: من، نخستین خادم و غلام (او) هستم؛ آنگاه امام هشتم بر ما در آمد و به من فرمود: ای پسر نافع! تسلیم امامت او باش و به پیرویش اقرار کن که جان او، جان من و جان من، جان رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم است.[1] .