درک نشدن خداوند با وهم

کلینی روایت کرده است:
عبدالرحمن بن ابی نجران گفت: از ابو جعفر دوم (امام جواد علیه السلام) راجع به توحید پرسیده، عرض کردم خداوند را به عنوان چیزی تصور و توهم می کنم؟
آن حضرت فرمود آری چیز است، ولی در عقل و خرد نمی گنجد و حد و مرزی بر نمی تابد؛ بنابراین آنچه در وهم تو آید، جز اوست. هیچ چیز با وی شباهت ندارد و اوهام، وی را در نمیابند.
چگونه به اوهام در آید در حالی که (آنگانه بی همتا) مغایر معقولات و مباین تصورات است؟
همانا به مثابه چیزی که در عقل و خرد نمی گنجد و حد و مرزی بر نمی تابد، توهم می شود. [1] .