بشارت حضرت به ابراهیم بن ابی محمود

شیخ طوسی آورده است:
ابراهیم بن ابی محمود در روایتی گفت: بر امام جواد علیه السلام داخل شدم، در حالی که نامه هایی برای او از پدر بزرگوارش با من بود، پس حضرت شروع به خواندن نامه ها کرد وک نامه را، بسیار بر چشمانش می نهاد و می فرمود: به خدا سوگند! دستخط پدرم است و می گریست تا اینکه اشکها، بر گونه اش جاری گشت. به حضرت عرض کردم: فدایت شوم! پدر بزرگوارت، درک مجلس، بارها به من می فرمود: خدایت در بهشت، سکنی دهد، خدایت بهشت، روزی فرماید.
راوی گفت: حضرت فرمود: من نیز می گویم: خدایت بهشت، روزی فرماید، عرض کردم! فدایت شوم! ضمانت می کنی که خدای متعال به بهشتم در آورد؟ فرمود: آری. راوی گفت: پس پای مبارکش را گرفتم و بوسیدم.[1] .