فضیلت برآوردن حاجت مؤمن

ابن‌عساکر با سند خود از ابوحمزه‌ی ثمالی، از امام سجاد علیه‌السلام نقل کرده است:
امام حسن علیه‌السلام طواف کعبه می‌کرد که مردی نزد او آمد و گفت:ای ابامحمد! با من بیا برای کاری که دارم نزد فلانی برویم. پس آن حضرت طواف را رها کرد و با او رهسپار شد و چون رفت [و برگشت]، شخصی که به آن مرد درخواست کننده حسد می‌ورزید، نزد آن حضرت آمد و گفت:ای ابامحمد! آیا طواف را رها کردی و برای کار فلانی رفتی؟ فرمود:چرا نروم در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:«هر کس که برای انجام نیاز برادر مسلمان خود برود و نیاز او برآورده شود، یک حج و یک عمره در نامه‌ی عمل او نوشته خواهد شد، و اگر نیاز او برآورده نشود، یک عمره نوشته خواهد شد». بنابراین، من یک حج و یک عمره به دست آوردم و به طواف خود برگشتم. [1] .
دیلمی از ابن‌عباس روایت کرده است:
من در خدمت حسن بن علی علیه‌السلام - که در مسجدالحرام، معتکف و مشغول طواف بود - بودم که یک نفر از شیعیان آمد و گفت:ای فرزند رسول خدا! فلانی از من طلب دارد، اگر مصلحتی بدانی آن را از جانب من بپرداز. آن حضرت فرمود:سوگند به پروردگار این خانه! چیزی ندارم. او عرض کرد:اگر مصلحت بدانی از او بخواه که به من مهلت دهد؛ او مرا به زندان تهدید کرده است. پس طواف را قطع کرد و با او به راه افتاد، عرض کردم:ای فرزند رسول خدا! آیا فراموش کرده‌ای که معتکفی؟ فرمود:نه، و لکن از پدرم شنیدم که فرمود:از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود:«هر کس حاجتی از برادر مؤمن خود را برآورد، همچون کسی است که نه هزار سال، خدا را با روزه‌داری و شب زنده‌داری عبادت کرده باشد». [2] .
صدوق رحمه الله نقل کرده است:
میمون بن مهران گفت:نزد حسن بن علی علیه‌السلام [که در مسجد معتکف بود] نشسته بودم که مردی آمد و گفت:ای فرزند رسول خدا! فلانی از من طلبی دارد و می‌خواهد زندانم کند. فرمود:به خدا! مالی ندارم تا از جانب تو بپردازم. پس با آن حضرت سخنی گفت [که نفهمیدم]، و آن حضرت کفش خود را پوشید [که برود]، من عرض کردم:ای فرزند رسول خدا! آیا فراموش کرده‌ای که معتکفی؟ فرمود:فراموش نکرده‌ام، و لکن از پدرم شنیدم که از رسول خدا نقل کرد که فرمود:«هر کس در برآوردن نیاز برادر مسلمان خود بکوشد، گویی که نه هزار سال با روزه‌داری و شب زنده‌داری خدا را عبادت کرده است». [3] .
ابن ابی‌جمهور می‌گوید:مولای ما امام حسن علیه‌السلام فرمود:
هر گاه اعتکاف، و تلاش در برآوردن نیازهای برادران، با هم تعارض کنند، ما برآوردن نیازهای آنان را بر اعتکاف، مقدم می‌داریم. [4] .
یعقوبی می‌گوید:
از امام حسن علیه‌السلام پرسیدند:زندگانی چه کسی بهتر است؟ فرمود:کسی که مردم را در زندگانی خود سهیم کند. و پرسیدند:زندگانی چه کسی بدترین است؟ فرمود:کسی که در [سایه‌ی] زندگی او، هیچ کسی زندگی نکند. [5] .