ستارگان آسمان

صاحب کتاب «دلائل الامامة» می‌گوید:
هنگامی که امام مجتبی علیه‌السلام همراه با گروهی برای نماز باران از مدینه خارج شدند، به مردم فرمودند: دوست دارید برای شما از آسمان چه ببارد؟ باران، برف یا جواهر؟
مردم عرض کردند: ای فرزند پیامبر؛ آنچه را خودتان می‌خواهید.
آنگاه آن حضرت فرمود: اگر شما چیزی از دنیا دوست نمی‌داشتید، برای شما هر سه از آسمان می‌آمد.
راوی می‌گوید:
و رأیناه یأخذ الکواکب من السماء، ثم یرسلها فتطیر کالعصافیر الی موضعها.
دیدم آن حضرت از آسمان ستارگان را با دست شریفش می‌گرفت، سپس آنها را رها می‌کرد و آنها مانند گنجشکی به جای خود به پرواز در می‌آمدند [1] .
سلمان رحمه الله گوید: زمانی که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نماز باران خواندن و باران آمد، به آنها عرض کردم: شنیدم از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که فرمودند:
ان الله، قد أجری علی لسان اهل بیتی مصابیح الحکمة.
همانا خداوند، بر زبان اهل بیتم چراغهای فروزان حکمت و دانش را جاری می‌سازد [2] .