از ولادت جعفر خوشحال نمی‌شود

صدوق رحمه الله با سند خود از صالح بن محمد، و او از مادر خود فاطمه دخت محمد بن هیثم نقل می‌کند که گفت:
آن روز که جعفر به دنیا آمد من در خانه امام هادی علیه‌السلام بودم، همه اهل خانه خوشحال بودند، نزد امام هادی علیه‌السلام رفتم، و او را خوشحال ندیدم، عرض کردم: سرورم! چرا برای این نوزاد خوشحال نیستی؟! فرمود: برای او جوش نزن که او خلق فراوانی را گمراه خواهد کرد.
شیخ طوسی رحمه الله می‌گوید: روایت شده که چون جعفر به دنیا آمد، به امام هادی علیه‌السلام تبریک گفتند، ولی خوشحالش نیافتند، علت را پرسیدند، فرمود: برای او جوش نزن که او در آینده عده فراوانی را گمراه می‌کند.
قال الصدوق:
حدثنا محمد بن الحسن بن أحمد بن الولید رضی الله عنه، قال: حدثنا سعد بن عبدالله، قال: حدثنا جعفر بن محمد بن الحسن بن الفرات، قال: أخبرنا صالح بن محمد بن عبدالله بن محمد بن زیاد، عن أمه فاطمة بنت محمد بن الهیثم، المعروف بابن سیابة، قالت: کنت فی دار أبی‌الحسن علی بن محمد العسکری علیهماالسلام فی الوقت الذی ولد فیه جعفر، فرأیت أهل الدار قد سروا به، فصرت الی أبی‌الحسن علیه‌السلام فلم أره مسرورا بذلک، فقلت له: یا سیدی! ما لی أراک غیر مسرور بهذا المولود؟
فقال علیه‌السلام: یهون علیک أمره، فانه سیضل خلقا کثیرا [1] .
قال الطوسی: و قد روی أنه لما ولد لأبی‌الحسن علیه‌السلام جعفر هنئوه به، فلم یروا به سرورا، فقیل له فی ذلک؟! فقال: هون علیک أمره، سیضل خلقا کثیرا [2] .