کفاره نذر

طوسی با سند خود از ابراهیم بن محمد نقل می‌کند که گفت:
به امام هادی علیه‌السلام نوشتم: سرورم! نذر کرده‌ام که هرگاه نماز شب از من فوت شد، روزش را روزه بگیرم، نماز شب فوت می‌شود چه کنم؟ آیا راهی هست؟ اگر خواست به جای روزه کفاره بدهد، چقدر واجب است؟ امام علیه‌السلام در پاسخ نوشت: به جای هر روز، یک مد طعام، کفاره می‌دهد.
روی الطوسی:
عن محمد بن علی بن محبوب، عن محمد بن عیسی العبیدی، عن علی و اسحاق ابنی سلیمان بن داود، أن ابراهیم بن محمد أخبرهما، قال: کتبت الی الفقیه: یا مولای! نذرت أن یکون متی فاتتنی صلاة اللیل صمت فی صبیحتها، ففاته ذلک کیف یصنع، فهل له من ذلک مخرج، و کم یجب علیه من الکفارة فی صوم کل یوم ترکه ان کفر، ان أراد ذلک؟ فکتب: یفرق عن کل یوم بمد من طعام کفارة [1] .