کفاره روزه‌

صدوق با سند خود از فتح بن یزید جرجانی نقل می‌کند که گفت:
به امام هادی علیه‌السلام نام نوشت، و از او پرسید: مردی با زنی در ماه مبارک رمضان، ده بار - از راه حلال یا حرام - جماع کرده است [، کفاره آن چیست؟] فرمود: ده کفاره بر او واجب است، برای هر بار یک کفاره، و اگر از راه خوردن یا آشامیدن [روزه خود را باطل کرده] باشد، تنها کفاره یک روز بر او واجب است.
طوسی با سند خود از سلیمان بن حفص نقل می‌کند که گفت: امام هادی علیه‌السلام فرمود: اگر کسی در شب رمضان جنب شود، و تا صبح، [عمدا] غسل نکند، دو ماه پی در پی باید روزه [ی کفاره] بگیرد، به علاوه قضای روزه آن روز، و [با این حال، باز] فضیلت آن روز را به دست نمی‌آورد.
قال الصدوق:
حدثنا أبوطالب المظفر بن جعفر بن المظفر العلوی رضی الله عنه، قال: حدثنا جعفر بن محمد بن مسعود، عن أبیه أبی النضر محمد بن مسعود بن محمد بن عیاش العیاشی، قال: حدثنا جعفر بن أحمد، قال: حدثنی علی بن محمد بن شجاع، عن محمد بن عثمان، عن حمید بن محمد، عن أحمد بن الحسن بن صالح، عن أبیه، عن الفتح بن یزید الجرجانی، أنه کتب الی أبی‌الحسن علیه‌السلام سأله عن رجل واقع امرأة فی شهر رمضان من حل، أو حرام عشر مرات؟
قال: علیه عشر کفارات، لکل مرة کفارة، قال: فان أکل أو شرب فکفارة یوم واحد [1] .
روی الطوسی: عن محمد بن الحسن الصفار، عن محمد بن عیسی، قال: حدثنی سلیمان بن حفص المروزی، عن الفقیه علیه‌السلام قال: اذا أجنب الرجل فی شهر رمضان بلیل و لا یغتسل حتی یصبح، فعلیه صوم شهرین متتابعین، مع صوم ذلک الیوم، و لا یدرک فضل یومه [2] .