فضیلت صلوات هنگام بوسیدن گل‌

کلینی با سند خود از ابوهاشم جعفری نقل می‌کند که گفت:
به خدمت امام هادی علیه‌السلام رسیدم، یکی از کودکانش آمد، و گلی به او داد، حضرت علیه‌السلام آن را بوسید، و بر چشم نهاد، سپس به من داد، و فرمود: اباهاشم! هر که گلی یا شاخه‌ای از ریحان بگیرد، و آن را ببوسد، و بر چشم نهد، سپس بر محمد و آل او صلوات بفرستد، خداوند به شمار ریگ‌های کوه عالج برایش حسنه می‌نویسد، و به شمار آن گناهانش را پاک می‌کند.
و روی أیضا: عن علی بن محمد، عن بعض أصحابه، عن أبی‌هاشم الجعفری، قال: دخلت علی أبی‌الحسن صاحب العسکر علیه‌السلام فجاء صبی من صبیانه، فناوله وردة، فقبلها و وضعها علی عینیه، ثم نأولنیها و قال:
یا أباهاشم! من تناول وردة أو ریحانة فقبلها و وضعها علی عینیه، ثم صلی علی محمد و آل محمد - الأئمة - کتب الله له الحسنات مثل رمل عالج، و محا عنه من السیئات مثل ذلک [1] .