فضیلت خواندن سوره قدر

کلینی رحمه الله با سند خود از ابوعمرو حذاء نقل می‌کند که گفت:
حالم بد شد، به امام جواد علیه‌السلام نامه نوشتم [، و از او چاره خواستم]، در پاسخم نوشت: بر خواندن (انا ارسلنا نوحا الی قومه) [یعنی سوره مبارکه نوح]، مداومت داشته باش.
آن را یک سال خواندم، و نتیجه نگرفتم، باز به حضرت علیه‌السلام نامه نوشتم، و [در آن] از بدی حال خود، و این که از یک سال خواندن سوره نوح نتیجه نگرفتم، خبر دادم.
حضرت علیه‌السلام در پاسخم نوشت: اینک که یک سال را تمام کردی، از آن، به خواندن «انا انزلنا» [یعنی سوره مبارکه قدر] منتقل شو.
انجام دادم، پس چیزی نگذشت که ابن ابی‌داود سراغم فرستاد، و قرض‌هایم را پرداخت. و روزی خود، و خانواده‌ام را داد، و مرا به بصره فرستاد تا وکیل [و نماینده] او در باب کلاء باشم، و پانصد درهم برایم جیره معین کرد. من از بصره با دستخط علی بن مهزیار، به امام هادی علیه‌السلام نامه نوشتم که: از پدر [بزرگوار] شما مسائل پرسیدم، و از مشکلاتی شکوه کردم، [و او مرا راهنمایی فرمود،] و اینک به خواسته خود رسیده‌ام، سرورم! دوست دارم بفرمایید، در خواندن سوره قدر چگونه عمل کنم؟ آیا در نمازهای واجب، و غیر آن، به همان اکتفا کنم یا سوره دیگری را هم بخوانم، یا اندازه‌ای دارد که آن را انجام دهم؟ امام هادی علیه‌السلام در پاسخم نوشت: از قرآن هیچ سوره کوتاه و بلندی را ترک مکن، و خواندن صد بار سوره قدر، در یک شبانه روز، تو را بس است.
روی الکلینی:
عن عدة من أصحابنا، عن سهل بن زیاد، عن علی بن سلیمان، عن أحمد بن الفضل، [عن] أبی‌عمرو الحذاء [1] قال:
ساءت حالی، فکتبت الی أبی‌جعفر علیه‌السلام فکتب الی: أدم قراءة: (انا أرسلنا نوحا الی قومه) [2] قال: فقرأتها حولا فلم أر شیئا، فکتبت الیه أخبره بسوء حالی، و أنی قد قرأت (انا أرسلنا نوحا الی قومه) حولا کما أمرتنی، و لم أر شیئا. قال: فکتب الی: قد وفی لک الحول، فانتقل منها الی قراءة «انا أنزلناه». قال: ففعلت فما کان الا یسیرا حتی بعث الی ابن أبی‌داود، فقضی عنی دینی، و أجری علی و علی عیالی، و وجهنی الی البصرة فی وکالته بباب کلاء، و أجری علی خمسمائة درهم. و کتبت من البصرة علی یدی علی بن مهزیار الی أبی‌الحسن علیه‌السلام: انی کنت سألت أباک عن کذا و کذا، و شکوت الیه کذا و کذا، و انی قد نلت الذی أحببت، فأحببت أن تخبرنی یا مولای! کیف أصنع فی قراءة «انا أنزلناه» أقتصر علیها وحدها فی فرائضی و غیرها، أم أقرأ معها غیرها، أم لها حد أعمل به؟ فوقع علیه‌السلام و قرأت التوقیع: لا تدع من القرآن قصیره و طویله، و یجزئک من قراءة «انا أنزلناه» یومک و لیلتک مائة مرة [3] .