فجعلکم فی بیوت اذن الله ان ترفع ویذکَر فیها اسمه

در این فراز می‌گوییم: خداوند، شما امامان معصوم علیهم السلام را در خانه‌هایی قرار داد که اذن و رخصت فرمود، آن خانه‌ها رفعت یابند و ذکرِ نام خداوند در آن برده شود.
در اینجا برای «بیوت» دو تعبیر وجود دارد:
1 - منظور از بیوت و خانه‌هایی که رخصتِ ترفیع یافته‌اند، خانه‌های ظاهری پیامبر و ائمّه طاهرین علیهم السلام در زمان حیاتشان و قبورِ منوّر و مطهّر آنان بعد از وفاتشان است.
همچنان که حرم‌های شریف هر یک از امامان معصوم علیهم السلام محل زیارت میلیون‌ها دلباخته گردیده است و هر چه زمان می‌گذرد و با آنکه دشمنان ائمّه اطهار علیهم السلام سعی فراوان در تخریب ظاهری و باطنی آن می‌نمایند، هر روز بر عاشقان آن قبور منوّر و دلدادگی به آن و اشتیاق زیارت آن افزوده می‌گردد و همگان با توسّل به آنان، ذکر خداوند بر لب جاری ساخته، به عبادت الهی در کنار آن قبور مطهّر می‌پردازند.
قال رسول اللّه صلی الله علیه وآله لعلی بن ابی‌طالب: «یا اَباالحَسَن ان اللَّه جَعَلَ قَبْرک و قَبْر ولدک بُقاعا مِنْ بُقاع الجَنَّة و عَرْصة مِن عرصاتها و ان اللّه جعل قُلُوب نُجباء مِن خَلْقه و صفوة من عِباده تحن الیکم و تحتمل المذلّة و الاذی فَیعمرونُ قُبورکم و یکْثرون زِیارتها تَقَرّباً مِنْهم إلی اللّه و مودَّة مِنْهم لِرَسوله اولئک یا علی الَمخْصوصون بِشفاعَتی، الواردون حَوْضی و هُم زواری غداً فی الجنَّة».[1] . پیامبر صلی الله علیه وآله (رو به حضرت علی علیه السلام کرده) فرمودند: ای اباالحسن، همانا خداوند قبر تو و قبر فرزندان تو را بنایی از عمارت‌های بهشت قرار داده و سرزمینی از سرزمین‌های بهشت ساخته است و همانا خداوند قلب‌های خوبان از خلق خود را و بهترین از بندگانش را برای شما آرام و نرم قرار داده که تمام مشکلات و گرفتاری‌ها را به خاطر شما تحمل می‌نمایند. سپس به تعمیر قبرهای شما می‌پردازند و به قصد تقرّب به خداوند و دوستی با رسول خدا به زیارت شما می‌آیند. پس ای علی، آنها اختصاص‌یافتگان به شفاعت من هستند و آنها در قیامت بر من وارد می‌شوند و به زیارت من نائل می‌گردند.
2 - منظور از بیوت و خانه‌های که رخصت ترفیع یافته‌اند، خانه‌های معنوی یعنی خانه‌های علم و حکمت امامان معصوم علیهم السلام می‌باشد.
قال الباقر علیه السلام: «انَّما الحجَّة فی آل ابراهیم لقول اللّه عزّ و جلّ: «فَقَدْ آتَینَآ آلَ إِبْرَاهِیمَ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَینَاهُم مُّلْکًا عَظِیما»[2] فالحجَّة الانبیاء و اَهْل بیوتات الأنبیاء حَتّی تَقوم السَّاعة لان کتابَ اللّهِ ینْطِقْ بذلک وصیة اللّه بعضها من بعض، الَّتی وضعها عَلی النَّاس فقال: «فِی بُیوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ»[3] و هی بیوتات الأنْبیاء و الرُسُل و الحُکَماء و أئمَّة الهُدی فَهذا بَیان عُروة الایمان الَّتی نَجا بِها منْ نَجا قَبْلکم وَ بِها ینْجو من یتبع الأئمَّة».[4] .
امام باقر علیه السلام فرمودند: حجّت تنها در خاندان ابراهیم است، به دلیل گفتار خداوند «همانا به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و آنها را ملکی عظیم عنایت کردیم». از همین روی حجّت خدا، پیامبران و اهل خانه‌های پیامبران هستند تا روزی که رستاخیز برپا شود. زیرا کتاب خداوند بدان گویااست و سفارش خداوند است که حجّت‌های الهی از همدیگرند. آنان‌که خداوند بر مردم فرمانروایشان کرده و فرموده: «در خانه‌هایی که خداوند اجازه داده است بر فراز باشند» و آنها خانه‌های پیامبران و رسولان و حکیمان و امامان راهنما است. آنها بیان‌کننده «دستاویز محکم ایمان» هستند که پیشینیانِ شما به آن نجات یافتند و دیگران نیز چنانچه پیروی نمایند، نجات خواهند یافت. منظور از «اذن» و رخصت خداوند در فراز «فی بُیوتٍ اَذِنَ اللّه» یا «اذن تکوینی» است و یا «اذن تشریعی».
«اذن تکوینی» به آن است که خداوند مقدّر فرموده و در لوح محفوظ به ترفیع مقام خانه‌های ظاهری و باطنی و معنوی امامان معصوم علیهم السلام حکم کرده. چرا که آنها نور خداوند هستند و خداوند نور خود را حفظ کرده، آن را تمام می‌گرداند. «یرِیدُونَ لِیطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ».[5] . می‌خواهند با دهان‌های خود نور خداوند را خاموش نمایند و البتّه خدا نور خود را هر چند کافران خوش ندارند، تمام و محفوظ خواهد داشت. «اذن تشریعی» به آن است که خداوند امر کرده و تکلیف نموده به تعظیم مقام و منزلت امامان هدایت علیهم السلام و اجرای این تکلیف. پس بر همگان است در حفظ شأنیت بیوت ظاهری آنان کوشیده به قبور منوّرشان رسیدگی کنند و با اهتمام به معارف آنها و آموختن علم و حکمتشان بیوت معنوی آنها را حفظ نمایند.