عبد الحی بن العماد الحنبلی

صاحب کتاب «شذرات الذهب فی أخبار من ذهب» (م 1089 هـ) در این زمینه نوشته:
«أبوالحسن علی بن الجواد محمد بن الرضا علی بن الکاظم موسی بن جعفر الصادق العلوی الحسینی، المعروف بالهادی. کان فقیها، اماما، متعبدا و هو أحد الأئمة الإثنی عشر الذی تعتقد غلاة الشیعة عصمتهم کالأنبیاء، سعی به الی المتوکل و ساق نحو ما ذکره الیافعی فی مرآة الجنان» [1] .
«ابوالحسن علی فرزند محمد جواد.. حسینی علوی معروف به «هادی» فقیه، امام، عبادت کننده و یکی از ائمه دوازده‌گانه‌ای است که غلات شیعه مانند انبیاء به عصمت آنها قائلند [2] نزد متوکل از او سعایت کردند. (همان مطلبی را که یافعی در مرآة الجنان آورده)، تکرار کرده و گویا از او گفته است».