طاطا کل شریف لشرفکم

«طأطأ» به معنی خاضع و خاشع شد، متواضع گردید و سر فرود آورد می‌باشد.
هر شخصِ عالی‌رتبه وقتی منزلت و شوکت امامان علیهم السلام را در درگاه الهی دریابد و به آن شوکتْ معرفت یابد و جامعیت آنان را متوجّه شده و بداند علم و حکمت واقعی نزد آنان است، در مقابل عظمتشان سر فرود آورده و تسلیم ایشان می‌گردد. شاید این فراز تفریع باشد بر فراز قبل. یعنی فضائلی که خداوند به اهل بیت علیهم السلام داده است، سبب شده که تمامی منزلت و شوکت‌داران در مقابل منزلت و شوکت ائمّه اطهار علیهم السلام، سر فرود آورند. چون عظمت ائمّه طاهرین علیهم السلام یا به خاطر خصوصیات و ویژگی‌هایی است که روح بزرگوار آنان دارا بوده یا به خاطر ویژگی‌هایی است که متعلّق به موقعیت والا و امامت آنها بوده است و هر یک از این خصوصیات و ویژگی‌ها، آنچنان زیاد و عظیم بوده که همه، حتّی دشمنان را به تعظیم وادار می‌نموده است. حکایت‌ها و داستان‌هایی که از ائمّه اطهار علیهم السلام به ما رسیده، بیانگر عظمتِ روحی والای آنها است.