سجده بر شیشه

تمام فقهای اهل‌بیت علیهم‌السلام، اجماع دارند که باید سجده نماز بر زمین باشد و یا آنچه از زمین می‌روید، و هیچ کدام سجده بر خوردنی، پوشیدنی، چه بالفعل و چه بالقوه - یعنی پس از تغییرات قابل خوردن یا پوشیدن گردد - را جایز نمی‌دانند، همچنان که از سجده بر شیشه منع کرده‌اند، و در این مورد به اخبار زیادی که از ائمه هدی علیهم‌السلام رسیده استناد جسته‌اند. از آن جمله روایتی است که محمد بن حسین می‌گوید: یکی از شیعیان به خدمت امام ابوالحسن العسکری، نامه‌ای نوشت و از آن بزرگوار پرسید که آیا نماز بر شیشه جایز است یا نه؟ نویسنده نامه می‌گوید: وقتی که نامه تمام شد، فکر کردم و با خود گفتم شیشه هم از روییدنیهاست، نباید از امام علیه‌السلام می‌پرسیدم! می‌گوید:
«امام علیه‌السلام، به من نوشت: هر چند که تو با خودت گفتی که شیشه از روییدنیهای زمین است، اما بر آن نماز مخوان! زیرا شیشه از نمک و شن ترکیب یافته، که این دو از موجوداتی هستند که تغییر شکل داده‌اند و مسخ شده‌اند.» [1] .