سامرا در یک نگاه

با آنکه گفته می شود سامرا از جهت پیشینه ی تاریخی قدیمی ترین شهر تاریخ، [1] و از نظر آب و هوا، و مرغوبیت خاک و...، مطبوع ترین و زیباترین شهر نه تنها در عراق، که در تمام روی زمین بوده است، اما امروزه تعریف چندانی ندارد و درست قضیه بر عکس شده است.
روزگاری عراق را قلب زمین و سامرا را قلب عراق می نامیدند ولی حالا همان شهر را نه جلالی مانده و نه جمالی که به دیدنش بیرزد، [2] به جز آستان قدس عسکریین علیهماالسلام که چون ماه تابان در شب سیاه سامرا می درخشد و چشم هر بیننده ای را به خویش جلب می کند، چیز جالب توجه ای در سامرا نمانده است.
پیشترها سامرا از شهرهای استان بغداد محسوب می شد، ولی اکنون مرکز استان تازه ای است به نام استان صلاح الدین. صدام حسین، حاکم ستمگر عراق که خود را متولد شهر تکریت [3] می خواند، با تأسیس این استان و با نام گذاری آن به نام صلاح الدین ایوبی [4] می خواست دو هدف متضاد را با یک تیر زده باشد، وی که به حق حجاج ثانی و نرون عرب نام گرفته است با این کار شیطنت آمیز هم می خواست خود را فاتح بیت المقدس بنامد و به رجزهای دروغین خویش ادامه دهد و هم اینکه می خواست خودش را نابود کننده حکومت شیعه ی ایران بنامد حکومتی که با دست پر کفایت فقیهان فرزانه اداره می شد و می شود.
اکنون سامرا مرکز استان به اصطلاح صلاح الدین است، استانی که از شرق به استان تمیم (کرکوک) و از شمال به نینوا و از غرب به استان الأنبار، و از جنوب به بغداد می پیوندد و گذشته از شهر بزرگ سامرا، دو شهر مشهور و شیعه نشین دیگری نیز با نام «بلد» یا «بلد سید محمد» و «دجیل» در سمت جنوب این استان، و در بین بغداد و سامرا واقع شده اند.