خبر از گرفتاری محمد بن عبدالله قمی

صاحب مدینة المعاجز از کتاب الهدایة الکبری نقل نموده که محمد بن عبدالله قمی گفته: هدیه‌هایی از قم به سامرا خدمت امام هادی علیه‌السلام حمل نمودم. وارد سامرا شدم، منزلی اجاره نمودم در پی فرصت بودم که خدمت حضرت شرفیاب شوم یا کسی را بیابم که آن هدیه‌ها را خدمتش ببرد اما برایم میسر نشد. در آن خانه‌ای که بودم پیرزنی بود از او تقاضا کردم زنی را پیدا کند که با او عقد ازدواج موقت نمایم. آن پیرزن پی خواسته‌ی من از منزل بیرون رفت. ناگهان شخصی درب منزل را به شدت کوبید، آمدم دیدم بچه‌ای است به او گفتم: چه کار داری؟ گفت: سید و مولایم امام علی النقی علیه‌السلام می‌فرماید: از احسان تو و آوردن هدیه‌ها تشکر می‌نماییم به شهر خودت برگرد و آن هدیه‌ها را نیز با خودت ببر، زنهار، زنهار که بیش از یک ساعت در سامرا بمانی که اگر مخالفت کردی و ماندی گرفتار می‌شوی مواظب خودت باش.
پیش خود گفتم: به خدا سوگند بیرون می‌روم و نمی‌مانم در این اثنا پیرزن برگشت و زنی را برای ازدواج موقت برای من آورده بود. عقد را خواندم و آن شب آنجا ماندم گفتم: فردا می‌روم. نیمه شب در منزل را با شدت کوبیدند پیرزن درب منزل رفت. ناگهان دیدم مأموران دولت و سربازان، مشعل و شمع به دست وارد خانه شدند به آن پیرزن گفتند: آن مرد و آن زن را از خانه‌ات بیرون کن. به خانه هجوم آوردند و من و آن زن را دستگیر کردند و آن هدیه‌ها و چیزهای دیگر که داشتم همه را غارت کردند مرا به زندان بردند شش ماه در سامرا زندان بودم پس از آن یک نفر از طرف امام هادی علیه‌السلام نزد من آمد و گفت: امام علیه‌السلام فرموده آن گرفتاری‌ای که من تو را از آن برحذر داشتم دامنگیرت شد امروز از زندان آزاد می‌شوی به شهر خودت برگرد. همان روز آزاد شدم پریشان حال بیرون آمدم تا به قم رسیدم دانستم گرفتاریم در اثر مخالفت با دستور حضرت بوده است. [1] .