به روزگار بد مگو

حسن بن مسعود می‌گوید:
در یکی از روزها که به قصد زیارت حضرت هادی (علیه‌السلام) می‌رفتم به سختی زمین خوردم و انگشتم ضربه دید و لحظاتی بعد بر اثر برخورد با یک نفر سواره، شانه‌ام نیز صدمه دید و غیر از اینها در میان ازدحام جمعیت لباسم پاره شد، از این‌رو با عصبانیت گفتم: «ای روزگار بد! خداوند مرا از شر تو حفظ کند. عجب روز بدی هستی!!» حضرت هادی (علیه‌السلام) در این باره مرا ملامت کرده و فرمود: «از تو که با ما در رابطه هستی اینگونه سخنان بعید است، چرا گناهان و اشتباهات (وبی‌دقتی‌های) خود را بر گردن روزگار می‌اندازی؟ زمانه که تقصیری ندارد.» [1] .
ای که گویی سیزده نحس است نحسی‌ها ز چیست؟ از تو نحسی‌ها زند سر، سیزده‌ها نحس نیست و در روایتی دیگر در معنای «با روزها دشمنی نکنید.» از حضرت هادی (علیه‌السلام) آمده است که: «منظور از ایام و روزها ما هستیم؛ شنبه رسول خداست؛ یکشنبه امیرمؤمنان علی بن ابیطالب (علیه‌السلام) و حضرت زهرا (علیهاالسلام)می‌باشد؛ دوشنبه امام حسن و امام حسین (علیهم‌السلام) می‌باشد؛ سه‌شنبه امام سجاد و امام باقر و امام صادق (علیهم‌السلام) است؛
چهارشنبه حضرت موسی بن جعفر و امام رضا و حضرت جواد (علیهم‌السلام) و من (حضرت هادی علیه‌السلام) می‌باشد؛ پنج شنبه پسرم امام حسن عسکری (علیه‌السلام) است؛
و جمعه قائم ما خاندان، پسر پسرم حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌باشد که جمعیت حق نزد او اجتماع می‌کنند و او جهان را پر از عدل و داد می‌کند بعد از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد. پس هرگز با روزها دشمنی نکن که آخرتت تباه می‌شود.» [2] .