وساسة العباد

«ساسة» جمع «سائس» به معنی فرمانروای تدبیرگر و به اصطلاح امروزی سیاست‌مدار است.
ائمّه طاهرین علیهم السلام سیاست‌مداران و فرمانروایان تدبیرگر بر تمامی بندگان خداوند بودند که هر چند حکومت ظاهری نداشتند (به جز چند سال حکومت حضرت علی علیه السلام) ولی حکومتی باطنی بر تمامی قلوب مؤمنین داشته، با سیاست‌مداری خود دین اسلام را از بحران‌های مختلف نجات دادند.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی قدس سره در کتاب «ولایت فقیه» می‌فرمایند: شخصی در زندان آمد نزد من و گفت: «سیاست عبارت است از بد ذاتی، دروغ‌گویی و خلاصه پدر سوختگی و اینها در شأن شما نیست. این را بگذارید برای ما و شما به امور دینی بپردازید.» سپس امام می‌فرمایند: «راست هم می‌گفت سیاست آنها همین بود. ولی اسلام که سیاست دارد و ائمّه که «ساسة العباد» هستند غیر این معنایی است که او می‌گفت».[1] .
اصول سیاست مداری ائمّه علیهم السلام را بایستی در کلام و گفتار آنان و در رفتار امیرالمؤمنین علیه السلام و گفتار آن بزرگوار در پنج سال حکومتشان جستجو کرده تا درسی برای حکم‌رانان و فرمانروایان اسلامی باشد که چگونه باید علاوه بر حکومت بر جان‌ها، فرمانروایی بر دل‌های بندگان خدا نمود.
در جلد چهارم کتاب دانشنامه امیرالمؤمنین علیه السلام، سیاست‌های کلی حکومتی حضرت علی علیه السلام را به هشت محور اداری، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، قضایی، امنیتی، نظامی و حکومتی تقسیم نموده و برای هر یک به صورت مبسوط و در شاخه‌های متعدّد، بحث کرده و کلمات، رفتار و منش آن حضرت را پیرامون هر کدام ذکر نموده است.