و ضاقت عليهم الارض برحبها.

صومكم خير لكم.

علمت قيامك.

و غير اين سه تا بقيّه موصولات، موصولات اسمى مى‌باشند.

موصول مختص و مشترك‌

موصول مختص: عبارتست از موصولى كه براى هر معنائى لفظ خاصى وضع شده باشد و بعبارت ديگر براى هر كدام از مفرد و تثنيه و جمع يا مذكّر و مؤنّث لفظ خاصى باشد و آنها عبارتند از:

الّذى: مفرد مذكّر

الّتى: مفرد مؤنّث.

الّذان: تثنيه مذكّر

اللتان: تثنيه مؤنّث.

الّذين: جمع مذكّر

الّلاتى و اللواتى و اللوائى: جمع مؤنث.

موصول مشترك: آنستكه براى معناى مذكور لفظ خاصى وضع نشده باشد بلكه در جملگى يك لفظ بكار رود مانند:

من، ماء، اىّ، الف و لام موصوله.

معرّف باضافه‌

اضافه بر دو قسم است:

1- اضافه لفظى.

2- اضافه معنوى.

اضافه لفظى: عبارتست از اضافه وصف (اسم فاعل، اسم مفعول، صيغه مبالغه اسم تفضيل) به معمولش مانند:

مررت بزيد ضارب ابيه.

اضافه معنوى: عبارتست از آنكه وصف به معمولش اضافه نشده باشد اعم از