12- جمع مانند: جاء الرّجال (آنمردان آمدند).

شاهد در « الرّجال » است كه جمع مى‌باشد.

13- تنوين مانند: ضرب زيدّ (زيد زد).

شاهد در « زيد » است كه تنوين قبول كرده.

14- تصغير مانند: جاء رجيل (مرد كوچكى آمد)

شاهد در « رجيل » است كه مصغّر مى‌باشد.

15- نسبت مانند: قال الخراسانى (آنمرد منسوب به خراسان گفت)

شاهد در « خراسانى » است كه اسم منسوب مى‌باشد.

16- انصراف و عدم انصراف مانند: جاء زيد (زيد آمد) و مررت باحمد (به احمد گذشتم)

شاهد در « زيد » و « احمر » بوده كه اوّلى منصرف و دوّمى غير منصرف مى‌باشد.

17- منادى مانند: يا رجلا (اى مرد).

شاهد در « رجلا » است كه منادى واقع شده.

خصائص فعل‌

خصائص فعل عبارتند از:

1- تاء تأنيث ساكنه مانند: ضربت.

شاهد در « تاء » در ضربت مى‌باشد.

2- تاء مفتوح براى مفرد مذكّر مخاطب مانند: ضربت.

3- تاء مضمومه براى متكلّم مانند: ضربت.

4- تاء مكسوره براى مخاطبه مانند: ضربت.

5- ياء مخاطبه مانند: اضربى.

6- قبول جزم مانند: لم يضرب.

7- دخول نواصب چهارگانه (ان- لن- اذن) مانند: لن اضرب.