حال وقف با نون نوشت چه آنكه تنوين وقتى در تراكيب واقع شود شباهت به « نون » پيدا مى‌كند از اينرو در قرآن شريف با نون نوشته شده.

وجوه مشترك بين كايّن و كم‌

كايّن با كم در پنج امر مشترك و موافق است:

1- ابهام.

2- احتياج به تميز.

3- بناء.

4- لزوم تصدير.

5- افاده تكثير و استفهام.

وجوه اختلاف كايّن و كم‌

كايّن در پنج امر با كم اختلاف دارد:

1- كايّن مركب بوده ولى كم بسيط مى‌باشد.

2- تميز كايّن غالبا مجرور است ولى كم چنين نمى‌باشد.

3- كايّن هرگز بمعناى استفاميّه نمى‌باشد بخلاف كم.

4- كايّن هيچگاه مجرور واقع نمى‌شود بخلاف كم.

5- خبر كايّن هرگز مفرد واقع نميشد ولى در كم واقع مى‌شود.

كيت و ذيت‌

ايندو كلمه كنايه از جمله‌اى بوده كه در محلّ نصب مى‌باشد چنانچه گويند:

قال فلان كيت و كيت يا حكى فلان ذيت و ذيت.

ايندو كلمه هر دو مبنى هستند زيرا بجاى كلام واقعند.