همچون:

زيد افضل من عمرو.

كلمه « افضل » اسم تفضيل است كه برترى زيد بر عمرو را حكايت و بيان مى‌كند.

احكام اسم تفضيل‌

براى اسم تفضيل احكامى است كه ذيلا ذكر مى‌شوند:

1- اسم تفضيل از فعلى اخذ ميشود كه واجد شرائط ذيل باشد:

الف: ثلاثى مجرد باشد.

ب: متصرف باشد.

ج: معنائى داشته كه در آن زياده و نقصيه تصوير گردد.

د: مثبت باشد.

ه: اسم فاعلش بر وزن « افعل » بيايد.

و: مجهول نباشد.

بنابراين از افعال غير ثلاثى مجرّد همچون: انطلق و دحرج و نيز از افعال غير متصرّف نظير: ليس و عسى و همچنين از آنچه در آن تفضيل تصوير نميشود مثل: مات و فنا و از فعل منفى مانند: ما ضرب و از فعليكه وصف يعنى اسم فاعلش بر وزن « افعل » مى‌آيد نظير:

باض و حمر و از آنچه مجهول باشد همچون: ضرب اخذ و مشتق نميشود.

2- از افعاليكه واجد شرائط نيستند اگر اسم تفضيل بخواهيم بسازيم قاعده اينستكه از كلمه « اكثر » و « اشد » كمك گرفته و بعد از آنها مصدر فعل منظور را بحالت نصبى مى‌آوريم مثلا مى‌گوئيم:

زيد اشد حمرة من عمرو.

3- اسم تفضيل بسه نحو استعمال ميشود:

الف: با كلمه « من » اعم از آنكه در لفظ بوده مانند: