3- تنبيه.

هاء تنبيه بر چهار چيز داخل ميشود.

الف: بر سر اسم اشاره‌ايكه اختصاص به بعيد ندارد مانند: هذا.

ب: ضمير مرفوع كه خبرش اسم اشاره باشد مانند: ها انتم اولاء.

ج: لغت براى « اىّ » در نداء مانند: يا ايّها الرجل.

د: اسم اللّه تعالى در قسم مانند: ها انتم.

«هل»

حرف است و براى طلب تصديق ايجابى وضع شده است.

وجوه افتراق هل با همزه استفهام‌

وجوه افتراق بين ايندو ده چيز است:

1- هل اختصاص به تصديق دارد بخلاف همزه كه با آن از تصور چيزى نيز سؤال ميشود.

2- هل اختصاص به ايجاب دارد چنانچه مى‌گويند: هل قام.

و ممتنع است بگوئيم: هل لم يقم بخلاف همزه كه بر سر نفى نيز در مى‌آيد مانند:

الم نشرح لك صدرك‌ .

3- هل فعل مضارع را به استقبال اختصاص مى‌دهد مانند: هل تسافر بخلاف همزه.

4- هل بر شرط داخل نميشود بخلاف همزه.

5- هل بر « انّ » داخل نميشود بخلاف همزه.

6- هل بر سر اسمى كه بعدش فعل مى‌باشد در نمى‌آيد بخلاف همزه.

7- هل بعد از عاطف در آمده نه قبل از آن بخلاف همزه.

8- هل بعد از « لام » داخل شده بخلاف همزه.