و براى آن سه معنا نقل شده:

1- ترجّى نسبت به امر محبوب مانند: لعلّ الحبيب مواصل.

و اينمعنا مختص به امورى است كه ممكن مى‌باشد.

2- تعليل مانند: فقولا له قولا ليّنا لعلّه يتذكّر او يخشى‌ .

3- استفهام مانند: لا تدرى لعلّ اللّه يحدث بعد ذلك امرا .

«لكنّ»

بتشديد نون حرفى است كه باسم نصب و به خبر رفع مى‌دهد و در معناى آن سه قول مى‌باشد:

1- قول مشهور و آن اينستكه « لكن » يك معنا داشته و آن عبارتست از استدراك و مراد از آن اينستكه به مابعد « لكن » حكمى را نسبت دهند كه مخالف با حكم ماقبلش باشد.

2- قول برخى از ادباء همچون صاحب البسيط، ايشان گفته‌اند:

لكن گاهى براى استدراك و زمانى براى تأكيد مى‌آيد.

3- قول ابى عصفور، وى گفته است:

لكن هميشه براى تأكيد مى‌آيد.

«لكن»

بتخفيف نون بر دو وجه است:

1- مخفّفه از مثقله.

2- حرف ابتداء كه عامل نمى‌باشد.

اينقسم از « لكن » اگر بعدش مفرد قرار بگيرد به دو شرط عاطفه است:

الف: آنكه قبلش نفى يا نهى باشد مانند: ما قام زيد لكن عمرو.

ب: آنكه مقرون با « واو » نباشد.