5- اسمى كه لفظا يا محلّا منصوب بوده و معمول است براى محذوفى كه مفسّر آن كلمه بعد از « فاء » مى‌باشد مانند: امّا زيدا فاضربه.

6- ظرفى كه معمول براى « امّا » است مانند: امّا اليوم فانّى ذاهب.

«امّا»

بكسر همزه و تشديد ميم داراى پنج معنا است:

1- شك/ مانند:/ جائنى امّا زيد و امّا عمرو

2- ابهام/ مانند:/ و آخرون مرجون لامر اللّه امّا يعذّبهم و امّا يتوب عليهم.

3- تخيير/ مانند:/ امّا ان تعذّب و امّا ان تتّخذ فيهم حسنا.

4- اباحه/ مانند:/ تعلّم امّا فقها و امّا نحوا.

5- تفصيل/ مانند:/ امّا شاكرا و امّا كفورا.

«او»

حرف عاطف است و داراى دوازده معنا مى‌باشد:

1- شك مانند: لبثنا يوما او بعض يوم.

2- ابهام مانند: انّا او ايّاكم لعلى هدىّ او فى ضلال مبين‌ .

3- تخيير و آن بعد از فعل طلب واقع ميشود مانند: تزوّج هندا او اختها.

4- اباحه و آن نيز بعد از فعل طلب واقع ميشود و فرقش با تخيير آنستكه در اباحه جمع بين متعاطفين ممكنست ولى در تخيير ممكن نيست مانند: تعلّم فقها او نحوا.

5- جمع مطلق همچون « واو » مانند: جاء الخلافة او كانت له قدرا.

6- اضراب همچون « بل » مانند: ما قام زيد او ما قام عمرو.

7- تقسيم مانند: الكلمة اسم او فعل او حرف.

8- بمعناى « الّا » استثنائيه مانند: لا قتلنّه او يسلم.

9- بمعناى الى مانند: لا لزمنّك او تقضى حقّى.