صفت كه براى موصوف مىآورند بايد در چهار امر از ده امر با موصوفش
مطابق باشد و آن ده امر عبارتند از:
1- رفع.
2- نصب.
3- جرّ.
4- تعريف.
5- تنكير.
6- افراد.
7- تثنيه.
8- جمع.
9- تأنيث.
10- تذكير.
مانند: جائنى زيد الكريم و رأيت زيدا الكريم و مررت بزيد الكريم.
در اين سه مثال « زيد » با « الكريم » در اعراب و تعريف وافراد و تذكير مطابق مىباشد.
و صفتى كه براى متعلّق موصوف است در دو امر از پنج امر اوّل قطعا با
موصوفش مطابق مىآيد و مقصود از پنج امر اوّل: رفع، نصب، جرّ، تعريف و تنكير مىباشد
و امّا در باقى امور:
اگر صفت ضمير موصوف را كه در آن است رفع بدهد البتّه موافقت مىكند و
در