9- بمعناى « على » مثل: و يخرّون للاذقان سجّدا.

10- بمعناى « فى » مانند: و نضع الموازين القسط ليوم القيامه.

11- بمعناى « عند » مانند: كتبته لخمس خلون.

12- بمعناى « بعد » مثل: اقم الصّلوة لدلوك الشمس.

13- بمعناى « مع » نظير:

14- بمعناى « من » مثل: سمعت له صراخا.

15- تبليغ مانند: قلت له.

16- بمعناى « عن » مثل: و قال الذين كفروا للّذين آمنوا.

17- صيرورت و بآن لام عاقبت گويند مانند: فالتقطه آل فرعون ليكون لهم عدوّا و حزنا.

18- قسم و تعجب با هم مثل: للّه يبقى على الايّام ذوحيد.

19- تعجّب بدون قسم مانند: يا للماء.

20- تعديه همچون: فهب لى وليّا.

21- تأكيد و آن لام زائده است مانند: ردف لكم.

22- بمعناى تبيين مثلا بواسطه آن مفعول بودن كلمه‌اى را از فاعل بودنش مشخص مى‌كنيم مانند: ما احبنّى لفلان.

در اينمثال « لام » دلالت دارد بر اينكه مدخولش مفعول بوده و « ياء » فاعل است براى « حبّ » .

واو و معناى آن‌

واو جاره داراى يك معنا است و آن عبارت از قسم مى‌باشد لذا بآن واو قسم گويند.

از خصوصيات آن اينستكه فقط بر سر اسم ظاهر شده و متعلّقش بايد محذوف باشد مانند: يس و القرآن الحكيم‌ .