ب: سماعى.

منصوب بنزع خافض در صورتيكه با كلمه « ان » يا « انّ » بيايد قياسى ميباشد مانند: او عجبتم ان جائكم ذكر من ربّكم.

شاهد در « ان جائكم» است كه تقديرش « من مجيئكم» مى‌باشد.

و يا نظير: عجبت انّ زيدا قائم.

تقدير آن: « عجبت من قيام زيد» مى‌باشد.

و در غير ايندو مورد منصوب بنزع خافض سماعى است مانند: ذهبت الشام.

7- حال و اقسام و احكام آن‌

حال: عبارتست از وصفى كه مبيّن هيئت باشد و آن از سه حال خارج نيست:

1- آنكه هيئت فاعل را بيان كند مانند: جاء زيد راكبا.

در اينمثال « راكبا » هيئت « زيد » را كه فاعل براى « جاء » است بيان مى‌كند.

2- آنكه هيئت مفعول را بيان كند نظير: رأيت زيدا ضاحكا.

در اينمثال « ضاحكا » هيئت « زيد » را كه مفعول براى « رأيت » است بيان مى‌كند.

3- آنكه هيئت فاعل و مفعلو را با هم بيان كند همچون: رأيت زيدا راكبين.

در اينمثال « راكبين » هم هيئت فاعل « رأيت » و هم هيئت مفعول آن كه « زيد » باشد را بيان مى‌كند.

احكام حال‌

براى حال احكامى است كه ما در اينجا به اهمّ آنها اشاره مى‌كنيم:

الف: شرط است كه حال نكره باشد و اين رأى مشهور از ادباء است ولى يونس و علماء بغداد معرفه آمدن آنرا نيز تجويز كرده‌اند.