حمد و ثناء خداوندى را سزد كه نور هستى را بر كافّه اشياء گسترانيد و
جمله اعدام را از ظلمتكده نيستى رهانيد و با جعل و شرايع و تبليغ آنها بوسيله
انبياء عظام طريق به كمال را براى اشرف كائنات يعنى انسانها گشود.
و درود زبانى و قلبى ما بر افضل موجودات حضرت ختمى مرتبت صلّى اللّه
عليه و آله و سلّم كه شريعتش ناسخ شرايع و رسالتش خاتم رسالتها است.
و بر آل طيّبين و طاهرين آن حضرت كه جملگى اقمار زاهره و انجم
باهرهاى بوده كه تمام سرگشتگان وادى حيرت و گمشدهگان در طريق ضلالت را با انوار
ساطعه خود به شاهراه هدايت رهنمائى نموده و مىنمايند.
بر ارباب فضل و صاحبان علم پوشيده نيست كه افضل علوم، علم شرايع يعنى
علم شريف فقه مىباشد و در اين زمينه چه بسيار رسائل و كتب به چشم مىخورند كه از
خامه پر فيض حضرات فقهاء كرام تراوش نموده و بصورت اثر جاويد از ايشان باقى مانده
است و از جمله آنها كتاب شريف « لمعه » اثر خالد خلد آشيان مرحوم محمّد بن مكّى مشهور
به « امام الفقه» و « شهيد اول» مىباشد.
اين كتاب با صغر حجمش يك دوره فقه اماميه بوده كه بر طبق آراء مشهور
از فقهاء برشته تحرير درآمده و الحق كتابى است بسيار متين و استوار و مورد نظر
كافّه علماء و دانشمندان از اينرو پيوسته اين كتاب شريف مورد عنايت و توجه حضرات
اهل علم بوده و در حوزههاى علميّه تدريس مىشده و مىشود.