سپس در ذيل [او زيادة الايضاح و التّقرير] مى‌گويد:

و بهمين منظور آمده فرموده حقتعالى: اولئك على هدى من ربّهم و اولئك هم المفلحون‌ .

و بدنبال [او اظهار تعظيمه‌] مى‌افزايد:

بعلّت اينكه اسم مسنداليه از اشيائى است كه دلالت بر تعظيم دارد مثل [امير المؤمنين حاضر است‌].

و در تعقيب [او اهانته‌] مى‌گويد:

يعنى اهانت بمسنداليه زيرا اسمش از اموريست كه دلالت بر اهانت دارد مانند سارق لئيم حاضر است.

و براى تبرّك به ذكر مسنداليه اينمثال را نقل مى‌كند: النّبى قائل هذا القول.

و جهت استلذاذ از ذكر مثال [الحبيب حاضر] را مى‌آورد.

سپس در ذيل [حيث الاصغاء مطلوب‌] مى‌گويد:

يعنى در مقامى باشد كه گوش فرادادن سامع مطلوب متكلّم باشد زيرا سامع صاحب عظمت و شرافت مى‌باشد و از اينرو كلام را با احباء طول مى‌دهند و بر همين سبيل است فرموده حقتعالى در حالى كه از موسى عليه السلام حكايت مى‌كند [هى عصاى اتوكّأ عليها].

و گاهى ذكر مسنداليه براى به هول انداختن يا به تعجّب آوردن يا در قضيّه‌اى شاهد گرفتن و يا بر سامع امر را مسجّل و مسلّم نمودن مى‌باشد بطوريكه وى نتواند آنرا انكار كند.