نام کتاب : الکلام الغنی؛ شرح فارسی بر باب اول مغنی نویسنده : ذهنی تهرانی، سید محمد جواد جلد : 1 صفحه : 86
معناى هفتم تعجّب
معناى هفتم همزه تعجّب است مثل آنچه در فرموده حقتعالى آمده:
ألم تر الى ربّك كيف مدّ الظلّ ( آيا به جانب پروردگارت نظر
نمىافكنى كه چطور سايه را بر سر عالميان گسترانيد).
شاهد در همزه « ألم تر الخ» است كه از آن معناى تعجّب فهميده مىشود.
معناى هشتم استبطاء
معناى هشتم همزه استبطاء (طلب انجام كارى به بطوء و كندى) مىباشد
مانند آنچه در فرموده حقتعالى آمده:
ألم يأن للّذين آمنوا ( آيا وقت آن نرسيده كه مؤمنون ...).
شاهد در همزه « ألم يأن» بوده كه براى استبطاء مىباشد يعنى خداوند از مؤمنين
ميخواهد كه پس از گذشتن مدت مديدى قلبشان براى متذكر شدن بحقتعالى خاشع گردد.
سپس مصنّف گويد:
برخى از ادباء براى همزه معانى ديگرى نيز ذكر كردهاند كه از نظر ما
هيچكدام صحيح نيست.
شرح
قوله: قد استقرّ عنده ثبوته او نفيه: كلمه « استقرّ » يعنى ثابت و حتمى است و ضمير مجرورى در « عنده » به مخاطب و در « ثبوته » و « نفيه » به « امر » عود مىكند.
قوله: و يجب ان يليها الخ: ضمير در « يليها » به همزه راجع است.
قوله: كما يجب ذلك: مشاراليه « ذلك » پهلوى همزه درآمدن مىباشد.
قوله: أانت فعلت هذا : آيه (62) از سوره انبياء.
نام کتاب : الکلام الغنی؛ شرح فارسی بر باب اول مغنی نویسنده : ذهنی تهرانی، سید محمد جواد جلد : 1 صفحه : 86