محمل زد و شكست ديدم كه خون از زير مقنعه آن مخدّره بيرون آمد .

شعر

راوى گفت ديدم محمل آن مظلومه روان شد و خون از زير مقنعه و محمل جارى بود مسلم گويد ديدم فاومئت اليه بخرقة و جعلت تقول با دلى شكسته و سر شكسته اشاره به سر برادر كرد و از سوز جگر اين ابيات را خواند

اى هلال يكشبه زينب كه مردم تو را بانگشت نشان مى‌دهند و هنوز كمال تو تمام نشده بود كه از پيش چشم خواهرت غروب كردى حسين جان از همه مصيبات تو مخبر و مطلع بودم امّا اين مصيبت را هرگز بخاطر نمى‌آوردم و حتم نمى‌دانستم كه سر تو برسر نيزه و سر زينب برهنه باشد مى‌گفتم شايد كار من و تو باينجا نرسد اكنون آمد بسرم از آنچه مى‌ترسيدم برادر

اى پاره دل زينب دو كلمه با دخترت فاطمه صغيره حرف بزن كه نزديك است‌