اذا بعلىّ بن الحسين عليهما السّلام على بعير بغير وطاء و اوداجه تشخب دما مسلم مى‌گويد كه ناگاه چشمم برامام بيمار افتاد ديدم كه با حال نزار برشتر برهنه سوار و نيز اعضايش از جفاى اشرار مجروح بود و خون از رگهاى گردنش جستن مى‌كرد چه اينكه شخب آن پستانى را گويند كه از شير پر شده باشد بمحض رسيدن دست و اشاره انگشتان شير از او جستن نمايد اينجا هم مسلم گچكار گويد خون همانطورى از رگهاى آن عليل بيمار جستن مى‌كرد و با حالت زار بيقرارى مى‌كرد

و هو يقول بصوت حزين، با ديده گريان مى‌فرمود :

شعر

اى بدترين امت شما را خدا خير ندهد كه رعايت حرمت جد مادر حق ما نكرديد

اين حق ما بود كه اولاد پيغمبر را برروى چوبهاى شتران بنشانيد و بصورت اسير وارد شهر و ديار كنيد ما مگر مشيّد دين و آئين شما نبوديم و صار اهل الكوفة يناولون الأطفال الّذين على المحافل بعض التّمر و الخبز و الجوز اهل كوفه را ديدم كه براطفال خردسال خرما و جوز و پاره نان مى‌دادند و امّ كلثوم ناله و فرياد مى‌كرد اى امان اى نامسلمانان انّ الصّدقة علينا حرام صدقه برما آل محمّد حرام است پس‌