الى ابى و خدعتموه و اعطيتموه من انفسكم و سوأة لرايكم بايّة عين تنظرون الى رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله اذ يقول لكم قتلتم عترتى و انتهكتم حرمتى فلستم من امتى؟ قال فارتفعت اصوات الناس بالبكاء من كلّ ناحية و يدعو بعضهم بعضا : هلكتم و ما تعلمون فقال على بن الحسين عليه السّلام رحم اللّه امرء قبل نصيحتى و حفظ وصيّتى فى اللّه و فى رسوله و فى اهل بيته فانّ لنا فى رسول اللّه اسوة حسنة »

آنكس كه مرا نشناسد نام و نسب شريف خويش بگويم تا بداند پسر آن كسم كه بركنار فرات با لب تشنه چون گوسپندان سرش بناحق ببريدند و مخدّرات او به اسيرى آورده مالش به يغما ببردند، از پدر بزرگوار من دست بازنداشتند تا شهادت يافت اى مردمان شما را بخداى سوگند مگر نه شما به آنحضرت مكاتيب فرستاديد و از روى مكر و خديعت عهود و مواثيق مؤكّد داشتيد و بيعت و اطاعت آشكارا ساختيد تا چون براى هدايت شما بيامد يارى نكرديد و خون پاكش بريختيد هلاكتان باد كه ناخوش تهيه از پيش بدان جهان فرستاديد و زشت تدبيرى كه بينديشيديد آخر با كدام چشم به رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله خواهيد نگريست؟ ! و چون از قتل ذريّت و سبى عترت خود از شما بپرسد پاسخ چه خواهيد گفت؟ ! چون امام اين فصل بپرداخت مردمان آغاز گريه و زارى كرده و گفتند آرى هم اين‌چنين است كه او همى فرمايد در هلاك خويش همى كوشيديم و خسران دنيا و آخرت برخود بخريديم و ندانستيم باز فرمود خدايش رحمت كناد كه پند من فراگيرد و اندرز من بپذيرد كه سيرت رسول را پيشوا ساخته براثر آن همى رويم آن جمع يكزبان آواز برداشتند كه در صلح و جنگ با حضرت تو يكروى و يكدله‌ايم چشم برحكم و گوش برفرمان از آنچه گوئى سر نپيچيم البته اشارت فرمائى تا خون آن مظلومان از اين ستمكاران بجوئيم حضرت سجاد عليه السّلام فرمود : هيهات هيهات ايّتها الغدرة المكرة حيل بينكم و بين شهوات انفسكم اتريدون ان تاتوا الىّ كما أتيتم الى آبائى من قبل كلّا و ربّ الرّاقصات الى منى فانّ الجرح لمّا يندمل قتل ابى بالامس و