مناظره حضرت رضا (عليه السلام) با ابوقره پيشواى مجسّمه

دانشمندان كلامى صفات خدا را به سه گروه تقسيم كرده اند:

1. صفات جمال (صفات جمال همان صفات كمال است كه خدا با آنها توصيف مى شود مانند دانا و توانا).

2. صفات جلال (صفاتى كه خدا از آنها پيراسته است، مانند جسم و عجز).

3. صفات خبرى (صفاتى كه در قرآن وارد شده است، مانند داشتن دست و چشم و مانند آنها).

علت اين كه دسته سوم را صفات خبرى مى خوانند اين است كه عقل درباره آنها كوچكترين داورى ندارد، بلكه اين، وحى الهى است كه از آنها خبر مى دهد، مثلاً مى گويد:

(وَ السَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْد).[1]

«آسمانها را با دستها برپا كرديم...».

عقل مى گويد:براى خدا هرگز دست و پا به معنى محسوس وجود ندارد ولى چون در وحى الهى آمده است، خود به تفسير آن برمى خيزد و اين نوع صفات را از طريق مجاز و كنايه تبيين مى كند، اگر مى گويد: آسمانها را با دستهايى آفريديم، اين تعبير كنايه از اين است كه در ساختن آن ديگرى