قرار دادن من در شورا، بر خلاف نظر رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم است!! سپس على عليه السّلام به مردم رو كرد و فرمود: مرا از مقام و منزلتى كه در ميان شما دارم و آنچه مرا به آن مى‌شناسيد، با خبر سازيد؛ آيا نزد شما راستگو هستم يا دروغگو؟

گفتند: آرى! درستكارى راستگو، نه به خدا سوگند ما از تو در جاهليت و اسلام دروغى سراغ نداريم. على عليه السّلام فرمود: به خدايى سوگند كه ما اهل بيت را به نبوّت گرامى داشت و محمّد صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم را از ما خاندان قرار داد و پس از او نيز ما را به پيشوايى مؤمنان گرامى داشت، امامت و خلافت از آن حضرت صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم به كسى جز ما نرسد و خداوند با ما اهل بيت كسى از مردم را در امر خلافت بهره‌اى و حقى نداده است، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم خاتم پيامبران است و پس از او فرستاده‌اى و پيامبرى نيست، با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم سلسله پيامبران تا قيامت پايان يافت و با قرآن كتابهاى آسمانى تا قيامت به پايان رسيد. خداوند پس از محمد صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم ما را جانشينان در زمينش و شاهدان بر خلقش قرار داد، پيروى از ما را در كتابش واجب فرمود، اطاعت از ما را به اطاعت از خويش و پيامبرش در آيه‌هاى بسيارى از قرآن، نزديك ساخت، خداوند محمد صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم را پيامبر قرار داد و ما را جانشينان پس از او در ميان خلقش و گواهان بر خلقش قرار داد و اطاعت از ما را در كتابش واجب نمود، سپس خداوند پيامبرش را مأمور ساخت تا آن را به امتش ابلاغ كند و آن حضرت آن گونه كه خداوند فرمانش داده بود آن را به امت ابلاغ كرد. پس كدام يك از ما شايسته جانشينى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم است؟

هنگامى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم مرا با آيات سوره برائت فرستاد، شما از آن حضرت شنيديد كه فرمود: «شايسته نيست كه اين مهم را كسى جز من يا فردى از من، برساند» شما را به خدا سوگند! آيا اين سخن را از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم شنيديد؟ گفتند:

آرى! گواهى مى‌دهيم هنگامى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم تو را به برائت از مشركان فرستاد، اين سخن را از آن حضرت شنيديم.