«نزديك‌ترين كسان به ابراهيم همانا پيروان او و اين پيامبر و مؤمنان هستند و خدا ياور مؤمنان است [140]» و ما هستيم اولو الارحام كه در اين آيه آمده است: «پيامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است و زنانش مادر مؤمنان هستند و در كتاب خدا خويشاوندان نسبى از مؤمنان و مهاجران به يكديگر سزاوارترند [141].»

ما اهل بيت هستيم، خداوند ما را اختيار كرده و برگزيده و نبوت را در ما قرار داده و كتاب و حكمت و علم از آن ماست- و خانه خدا و مسكن اسماعيل و مقام ابراهيم از آن ماست- پس فرمانروايى ما را سزد. واى بر تو اى معاويه، ما به ابراهيم سزاوارتريم ما آل او هستيم و آل عمران به عمران سزاوارترند و آل لوط و ما سزاوارتر به لوط هستيم و آل يعقوب و ما سزاوارتر به يعقوبيم و آل موسى و آل هارون و آل داوود به ايشان سزاوارترند. و آل محمد سزاوارتر به محمداند ما اهل بيت هستيم كه خداى تعالى «ناپاكى از آنها بزدوده و آنان را پاكيزه ساخته است [142].

و هر پيامبرى را دعوتى است ويژه خود او و فرزندان و خاندانش و هر پيامبرى را در حق خاندانش وصيتى است. آيا نمى‌دانى كه ابراهيم به پسرش يعقوب وصيت كرد و يعقوب چون مرگش فرا رسيد پسرانش را وصيت كرد و محمد (ص) به خاندانش وصيت كرد. اين سنت ابراهيم و ديگر پيامبران بود و محمد (ص) به فرمان خدا به آن پيامبران اقتدا كرد. خداى تعالى گويد كه ابراهيم و اسماعيل چون پايه‌هاى خانه را بالا مى‌آوردند گفتند: «اى پروردگار ما، ما را فرمانبردار خويش ساز و نيز فرزندان ما را فرمانبردار خويش گردان [143]» و ما همان امت مسلمه هستيم. و گفتند: «اى پروردگار ما از ميانشان پيامبرى بر آنان مبعوث گردان تا آيات تو را بر ايشان بخواند و به آنها كتاب و حكمت بياموزد [144]» ماييم اهل اين دعوت و رسول اللّه از ماست و ما از او هستيم. برخى از ما از برخى ديگر و بعضى از ما در ولايت و ميراث اولى به بعض ديگر. «فرزندانى بعضى از بعض ديگر و خدا شنوا و داناست [145]» كتاب خدا بر ما نازل شده و رسول اللّه در ميان ما مبعوث شده و آيات بر ما خوانده شده. ماييم وابستگان كتاب و ماييم گواهان بر آن و داعيان به سوى آن و بر پاى دارندگان آن. «فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ.»*

اى معاويه، آيا تو جز اللّه خداى ديگرى را مى‌طلبى؟ يا جز كتاب اللّه، كتاب ديگرى مى‌جويى؟ يا جز كعبه، خانه خدا و مسكن اسماعيل و جايگاه پدرمان ابراهيم قبله ديگرى مى‌خواهى؟ يا جز آيين ابراهيم در پى آيينى ديگر هستى؟ يا غير از خدا ملك يا فرمانرواى ديگرى طلب مى‌كنى؟ خداوند اين ملك و فرمانروايى را در ميان ما قرار داده. تو دشمنى‌ات را نسبت به ما آشكار گردانيدى و حسد و كينه‌ات نيك فرا نمودى و نشان دادى كه پيمان خداى مى‌شكنى و آيات او را تحريف مى‌كنى. و اين سخن خدا را دگرگون كردى كه به ابراهيم گفت: «خدا براى شما اين دين را برگزيده است [146].» آيا از آيين ابراهيم روى مى‌گردانى و حال آنكه خداى تعالى او را در دنيا برگزيده و او در آخرت از صالحان است؟ آيا جز حكم خدا