نسخه «الف» به طور كامل مقابله و تصحيح گشته، البته نام مصحّح معلوم نيست. اين نسخه نيز با مشورت اساتيد راهنما و مشاور دو نسخه محسوب گرديد كه متن نسخه را «ج» و حواشى مصحح را «ه» ناميدم.

4- نسخه «د»: اين نسخه از كتابخانه مدرسه عالى شهيد مطهرى، به شماره 1383 تهيه شده است. نسخه مذكور داراى 150 صفحه است و به خط نسخ در سال 1074 ه. ق نوشته شده و نام كاتب آن معلوم نيست. اين نسخه حواشى به نشانه «12، س، شمسا، كريم، 21 س» دارد. نيمه دوم اين دفتر از صفحه 152 به بعد خط نستعليق است. طول صفحات اين نسخه 21 سانتى‌متر است و داراى «حاشيه صالح 12» مى‌باشد. نوع كاغذ آن سپاهانى نخودى است و جلد آن تيماج سبز ضربى يك لا مى‌باشد.

نسخه مذكور از حيث قدمت پس از نسخه الف قرار دارد و داراى اغلاط و جاافتادگيهاى كمترى است.

روش تصحيح‌

در تصحيح نسخ مذكور مراحل مختلفى به شرح ذيل انجام پذيرفته است:

ابتدا تصويرى از نسخه‌هاى «الف، ب و ج» تهيه كردم، ولى به جهت عدم امكانات مدرسه عالى شهيد مطهّرى، موفّق به تهيه تصويرى از نسخه «د» نشده و ناچار جهت مقابله به مدّت يك ماه و نيم در كتابخانه مستقرّ شدم. مقابله بر روى هريك از نسخ حدودا چهار بار صورت گرفته است.

مرحله دوم‌، نشانه‌گذارى و رعايت آيين نگارشى در متن است. زيرا همان‌طور كه مى‌دانيد در گذشته علما به هنگام نگارش كتاب، مطالب خود را به صورت سلسله‌وار بدون آنكه ابتدا و انتهاى جملات و مباحث معلوم گردد و نيز بدون آنكه‌