پس از انتشار اين كتاب يورش تبليغاتى بى‌رحمانه و كينه توزانه‌اى عليه او در شمار زيادى از روزنامه‌ها و نشريات نوبتى لبنانى و عربى سازماندهى شد كه هدف آن ابطال اين نظريه تاريخى نويسنده بود كه: «صلاح الدين، فلسطين را تسليم اروپاييان كرد».

در چنين فضايى است كه مورخ سيد حسن امين، قرائت جديدش را از تاريخ كه در كتاب قبلى‌اش آغاز كرده بود، در كتاب جديدش، الوطن الاسلامى بين السلاجقة و الصليبيين، ادامه مى‌دهد. گويا اين كتاب پاسخ قاطعى است بر نظرياتى كه قبلا دكتر عمر تدمرى، يكى از شخصيتهاى كنفرانس صلاح الدين ايوبى، در مورد روابط فاطميان شيعه در مصر و سلجوقيان، اتراك و عباسيان سنى در عراق و اختلاف شديد ميان آنها كه به درگيرى نظامى انجاميد و سرزمين شام را از پاى درآورد و آن را ذليلانه در برابر حمله صليبى‌ها به تسليم وا داشت، ابراز كرده بود.

مورخ سيد حسن امين، اين نطق تاريخى و سياسى دكتر عمر تدمرى را رد مى‌كند و او را متهم مى‌كند كه يا كاملا نسبت به تاريخ اين دوره از دوران حيات جهان اسلام بى خبر است و يا از حقايق آگاه است و آگاهانه آن را تحريف مى‌كند (ص 8) و توضيح مى‌دهد كه ميان فاطميان شيعه در مصر و سلاجقه سنى در عراق، چالشى وجود نداشته است، همان‌گونه كه هيچ‌گاه سرزمين شام صحنه درگيرى‌هاى نظامى، سياسى و مذهبى ميان سلاجقه و فاطميان نبوده است.

ميان سلجوقيان و فاطميان:

سيد امين اصل سلاجقه را كه ريشه در قبايل تركى داشتند و عربها آنها را به نام «غز» مى‌شناختند و همچنين جريان تسلط آنها را بر عراق به رهبرى طغرل بيك كه به حكومت شيعى آل بويه پايان داد، به تفصيل بيان مى‌كند. اين محقق ملاحظه مى‌كند كه اين بغداديان سنى بودند كه قبل از هر كسى در مقابل طغرل بيك مقاومت و ايستادگى‌