البته هيچ خصوصيتى از جنبش اسماعيليه در يمن قبل از ابن حوشب به جز به مقدارى اندك و محدود نظير آنچه از ابن خلدون ذكر شد و آنچه اينك از او نقل مى‌كنيم، در دسترس ما نيست:

گويا امام مستتر در سلميه براى آگاه شدن از تحركات اسماعيليه در يمن و يا به طريق اولى تحركات شيعه (اگرچه همه اين تحركات، اسماعيلى نباشد) ابن حوشب را براى سفر به اين سرزمين آماده كرد تا شايد بتواند اين تحركات را رنگ اسماعيلى بدهد و در نتيجه به مدد آن و اسماعيليان ديگر، دعوتش را به كاميابى برساند.

در همان زمانى‌كه ابن حوشب آماده سفر مى‌شد، ابن الفضل آمد كه امام محمد حبيب، ابن حوشب را به او ملحق كرد و آنها را باهم روانه كرد. حمادى يمانى مى‌گويد: امام به ابن حوشب گفت:

«آنجا در يمن مردمانى شيعى مذهب هستند نزد آنها برو و خود را به آنها معرفى كن كه فرستاده مهدى هستى و اينكه او اينك در يمن آشكار است و ثروت و مردمان را گردآورى كن و روزه، نماز و زهد را پيشه خود ساز»

تا آنجا كه مى‌گويد:

چنانچه چيزى را دريافتى كه آنرا نمى‌دانى، بگو علم آن نزد اهلش است و اينك وقت ذكر آن نيست»

اين نص بر آنچه اندكى قبل گفتيم، تأكيد مى‌ورزد و آن اينكه: دعوتى شيعى قبل از ابن حوشب، در يمن وجود داشته است. و تعبير امام اسماعيلى از اين مطلب به اينكه: «آنجا در يمن مردمانى شيعه مذهب وجود دارند»، نشانگر اين است كه جنبش شيعى يمنى، يك جنبش فعال بوده است. اگرچه اين كلام نشانگر اين مطلب نيست كه اين جنبش يك جنبش اسماعيلى محض بوده است.